Saturday, June 6, 2009

تحليلي از اوضاع ایران

اين تحليل را به صورت مجموعه اي از «واقعيت»ها شروع مي كنم و در صورت لزوم و يا در صورت شكلگيري بحثي در ردّ اين فاكت ها، دلائل ام را براي اثبات آن ها مي آورم. اين بدين معنا است كه اين فاكت ها به تصور من به روشني قابل مشاهده هستند.

۱ – در انتخابات نهم رياست جمهوري جمهوري اسلامي، محمد باقر قاليباف، يك ارتشي، كانديداي مورد تأييد خامنه اي، به عنوان نماينده (يا متعادل كننده) منافع اقشار وسيعي از بورژوازي ايران بود؛ از جمله سرمايه داري تجاري، سرمايه داري صنعتي، خرده بورژوازي بازار.

۲ – محمود احمدي نژاد در انتخابات نهم، نماينده منافع «سپاه» بود.

۳ – منظورم از «سپاه» نيروي نظامي اي كه به نام كامل «سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران» شناخته مي شود، نيست. «سپاه» قشري از بورژوازي ايران را تشكيل مي دهد كه شامل بخش وسيعي از اعضاي رده بالا و ميانه «سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران» است كه از اين ارگان در جهت منافع خود نيز استفاده مي كند.

دليل شكل گيري يا ايجاد اين قشر نو در بورژوازي ايران پس از انقلاب، احساس خطر بورژوازي حاكم پس از انقلاب (همان كه امروز خامنه اي نمايندگي اش مي كند) از ارتش، به دليل تحليل هاي موجود نسبت به پايگاه طبقاتي آن در آن دوران بود. قشري نو مستقل از طبقات تحت ستم بايد زاده مي شد؛ كه شد.

۴ – «سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران» در دوران جنگ، به دليل تحريم هاي اقتصادي و نظامي عليه جمهوري اسلامي درگير مناسبات و روش هايي شد تا هزينه هاي عظيم خود را تأمين كند. در اين باره و در باره قتل هايي كه صورت گرفت تا اين فعاليت ها مخفي بماند، در دوره خاتمي «افشاگري» هايي شد، كه مي توان آن را نشان از اوجگيري تعارض ميان «سپاه» و بقيه بورژوازي حاكم تلقي كرد.

۵ – تصفيه وزارت اطلاعات توسط دولت خاتمي و در نتيجه آن تقويت نهادهاي اطلاعاتي موازي (مهمترينشان اطلاعات سپاه) توسط خامنه اي، قدرتي وراي تصور بورژوازي حاكم به «سپاه» داد.

۶ – در انتخابات نهم، اين نهاد اطلاعاتي با «طرحي پيچيده و چند لايه» (نقل قول) احمدي نژاد را به قدرت رساند.

۷ – احمدي نژاد به عنوان نماينده «سپاه»، در طول چهار سال رياست جمهوري حجم عظيمي از صنايع و پروژه ها و امتيازات را تحت عناويني چون خصوصي سازي به «سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران» واگذار كرد.

۸ – در حال حاضر، با توجه به افزايش سهم «سپاه» در اقتصاد ايران، قاعدتاً «سپاه» خواهان افزايش سهمي معادل در قدرت سياسي جمهوري اسلامي است؛ افزايش سهمي پايدار.

۹ – آنچه در مناظره موسوي و احمدي نژاد روي داد، تقابل اين دو بخش از بورژوازي ايران بود.

نتيجه گيري:

در صورت پيروزي «سپاه» در اين انتخابات،

الف) ساختار طبقه حاكم تغييري اساسي خواهد كرد. اين تغيير مي تواند در پشت صحنه به صورت «مسالمت آميز» و يا به صورت خشونت بار روي دهد.

ب) چنين تغييري، با توجه به ميليتاريزه شدن فضا مي تواند جنبش هاي اجتماعي را سال ها به عقب باز گرداند.

ج) نتيجه انتخايات هر چه باشد، «سپاه» به عنوان قشري قدرتمند از بورژوازي ايران از صحنه سياست و اقتصاد ايران محو نخواهد شد و خواسته هايش را تقليل نخواهد داد. پيروزي موسوي مي تواند حتي احتمال درگيري هاي خشونت بار درون-بورژوازي را بيشتر كند؛ كه طبيعتاً دامن مردم را نيز خواهد گرفت.